Uroflowmetria
Uroflowmetria to badanie cewkowego przepływu moczu. Badanie to pozwala na dokładne określenie rodzaju zaburzeń, będących przyczyną nieprawidłowości w opróżnianiu pęcherza moczowego. Jak przebiega uroflowmetria i jak się do tego badania przygotować? Interpretacja wyniku uroflowmetrii.
Uroflowmetria stanowi część badania urodynamicznego, w którym określa się także sprawność mięśni biorących udział w opróżnianiu pęcherza moczowego oraz prawidłowość koordynacji pomiędzy wypieraczem pęcherza a zwieraczem cewki moczowej. Uroflowmetria pomaga zdiagnozować zaburzenia w oddawaniu moczu – pozwala ocenić szybkość oddawania moczu, jego ilość oddawaną w ciągu sekundy oraz całkowitą objętość mikcji.
Wskazaniem do badania są takie zaburzenia w oddawaniu moczu (mikcji) jak:
- częstomocz
- nagłe parcie na mocz
- oddawanie moczu w kilku porcjach
- zaleganie moczu po mikcji
- nietrzymanie moczu
- uchyłki (uwypuklenie w kształcie kieszonki lub workowate) pęcherza moczowego.
Uroflowmetria: Przebieg badania
Uroflowmetria jest całkowicie nieinwazyjna i niebolesna. Na badanie, które wykonuje się zazwyczaj rano, musisz zgłosić się z dobrze wypełnionym pęcherzem (nie należy oddawać wcześniej moczu przynajmniej przez dwie godziny). Wciskasz przycisk, po 5 sekundach oddajesz mocz do przepływomierza, który z wyglądu przypomina zwykły sedes, ponownie, po odczekaniu 5 sekund, wciskasz przycisk. Przepływomierz analizuje strumień moczu, mierzy jego objętość, a następnie rysuje krzywą mikcji, oblicza typowe parametry i przesyła do komputera – interpretacja wyniku należy do lekarza. Badanie zajmuje około 10 minut.
Uroflowmetria: Interpretacja wyniku
Prawidłowe wyniki badania zależne są od płci i wieku.
O czym świadczy nieprawidłowy wynik uroflowmetrii?
Jeśli przepływ jest szybszy niż wynika to z normy dla wieku pacjenta, może to świadczyć o obniżonym oporze cewkowym np. w dysfunkcji mięśnia zwieracza wewnętrznego cewki moczowej lub w nadreaktywności mięśnia wypieracza pęcherza.
Natomiast zwolnienie prędkości przepływu występuje w przypadku istnienia przeszkody w drogach moczowych (np. kamień) lub gdy osłabiona jest kurczliwość mięśnia wypieracza pęcherza.