Pobieranie moczu do badań
Pobieranie moczu do badań
Ogólne badanie moczu.
Przed badaniem nie jest wymagane żadne specjalne przygotowanie. Próbkę moczu ze środkowego strumienia po uprzednim umyciu narządów moczowo-płciowych pobiera się z pierwszej porannej zbiórki do czystego pojemnika (można go nabyć w aptece lub w laboratorium).
Posiew moczu
Pobieranie moczu na posiew, również wykonywane jest z porannej próbki, ale należy zachować pewne szczególne warunki:
- przede wszystkim pojemnik na mocz musi być sterylny (jałowy) – najczęściej jest opakowany dodatkowo w folię
- przed pobraniem moczu należy obmyć dokładnie okolice narządów płciowych mydłem i wodą. bez używania środków dezynfekujących a następnie powinna zostać osuszona. Kobiety powinny rozchylić wargi sromowe większe, mężczyźni ściągnąć napletek z penisa
- pierwszą porcję moczu ( z tzw. początkowego strumienia), która zwykle jest zanieczyszczona przez bakterie bytujące na błonie śluzowej cewki moczowej) należy odrzucić, a dopiero mocz z tzw. środkowego strumienia powinien być zbierany bezpośrednio do pojemnika. Należy przy tym uważać, aby nie dotknąć brzegiem pojemnika do okolic narządów płciowych (zanieczyszczenie bakteriami).
- mocz powinien być niezwłocznie dostarczony do labortorium, a jeśli nie jest to możliwe, należy przechować go w lodówce. Mocz przetrzymywany w temperaturze pokojowej już po kilku godzinach nie nadaje się do oceny.
Istotne jest, aby mocz na posiew pobierać przed rozpoczęciem antybiotykoterapii. Antybiotyki bowiem, niszcząc florę bakteryjną, mogą spowodować, że wynik badania będzie ujemny, nawet przy istniejącej infekcji dróg moczowych.
Jeśli objawy zakażenia dróg moczowych nie znikają podczas leczenia należy wykonać badanie posiewu, ponieważ prawdopodobnie szczepy bakterii bytujące w moczu nie są wrażliwe na podane leki.
Kontrolne badanie posiewu moczu zaleca się w celu oceny efektywności leczenia. Należy je wykonywać nie mniej niż trzy dni po jego zakończeniu.
Do ilościowych oznaczeń zawartości niektórych substancji w moczu (np.: glukozy, białka, wapnia, magnezu, potasu, metoksykatecholamin, kwasu wanilinomigdałowego czy 17-ketosterydów) niezbędne jest przeprowadzenie 24-godzinnej zbiórki moczu czyli tzw. dobowej zbiórki moczu (w skrócie DZM). Po odpowiednie zalecenia dotyczące procedury wykonania DZM należy zwrócić się do lekarza kierującego na badanie lub do fachowego personelu laboratorium.